T.C YARGITAY
17.Hukuk Dairesi
Esas: 2017/ 4521
Karar: 2018 / 545
Karar Tarihi: 01.02.2018
Davacılar …, … ile davalılar …, …, …, … arasındaki tazminat davası hakkında … 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 15/07/2014 gün ve 2013/204-2014/335 esas-karar sayılı hükmün Dairenin 10/05/2017 gün ve 2014/24534-2017/5344 esas-karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiş olup, süresi içinde davacılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Karar: Davacılar vekili; müvekkillerinden …’ın eşi …’ın babası …’ın ölümüne neden olan 17/07/2011 tarihinde geçirdiği trafik kazasında vefat ettiğini belirterek müvekkillerinden …’ın eşi …’ın babası …’ın ölümüne neden olan 17/07/2011 tarihli kaza nedeniyle alacak belirsiz olduğundan şimdilik eş … için 1.000,00 TL maddi 50.000,00 TL manevi, kızı … için 1.000,00 TL maddi ve 25.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 77.000,00 TL’nin olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir. Davacılar vekili; maddi tazminat taleplerini eş … için 74.141,64 TL, kızı … için 14.461,87 TL olarak ıslah etmiştir. Davalı …; davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabul kısmen reddi ile, davacı eş … için 2.000,00 TL davacı kızı … için 1.000,00 TL manevi tazminatın 17/07/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve mütesilsilen tahsil edilerek davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 10/05/2017 gün ve 2014/24534-2017/5344 esas-karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiş, davacılar vekili tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuştur. Dava, davacıların murisinin ölümü nedeni ile 6098 sayılı TBK m. 53 gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.6098 sayılı TBK. md. 56. maddesi hükmüne göre, hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir. Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hükmedeceği öngörülmüştür. Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatın az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere bu nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 10/05/2017 gün ve 2014/24534-2017/5344 esas-karar sayılı ilamına 3 numaralı bent olarak eklenmesine ve hükmün bu şekli ile BOZULMASINA, tashihi karar peşin harcının davacılara geri verilmesine, 01/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
